BONUM fT MALUM IN GENERE. 5

DE udtletiin bnc olli vanq M MN paratus eft, ita uc intelle&us quidem bonum malum quodammodo intelligere, fed nec rum ac furnum bonum eligere& apprchen­re,nec verum malum propulfare queat.Et ha­Senus beftie non«am miferz func quam 3 47. lmpulfas ifte cordis eft voluntas feu imus hominis, idque»»iczo iftud eft, fed Wecpxum vamen, quod in homine malum

3 48. HaGenus hominem confideravimus pefpectu propriz ejus effentiz;. Nunc paullàó opius mentem refle&tanus ad ea4»« funr ex­beminem, deque eorum operatione in na­

füra hominis aliquid dicamus. 2$ 49. Quicquid foris hominem contingit, Id immediate fenfur ejus externer attingit, adeo­1e cum hzc operatio fit maxime prefens, us vel onum vel malum ab im prudentisfimis siam hominibus fentitur, ac intuitu prefen­tis dele&ationis vel lefionis bona vel mala

Ibbetur,

9. 5o. Si resexternz ope fenfuum exterio­"m corpus hominis affzcerunt, deinceps e­tiam hujus motüs continuatione fit. covtaci»r quidam fangvinis&* ceterorum bumorum nterne ­Wn, etfi bonum& malum, quod hoc con­&u efficitur, plerunque non tam aperte de­rehendatur, fed au&tio vel imminutio virium manarum lic fepius admodum»e»era ar­que