44. Cap, I.ps PRUDENTIA.COGNOSCENDI&c.

quotidie confuevimus e duobus smaZir j1mo el duobus bonis, minimum eligere.

156. Iraquecum oporteat hominem omne aGtiones fuas ita inftituere, ut bonum obtine re& beate vivere queat; nequeid camen abs que ufu rationis legitimo confequi posfit; con fecrataeftifti negotiocerta Philofophiz pas, que ideo PAilcfaphia Pratlica appellatur, adeo quenil aliud eft quam Erwdizio offendens bomini, quemadmodum bene beateque vivere debet,

137.[ftam vero Zeatizudisem necefle eft u priusbene ac perfpicue z»e/Zgar ,. i quo ea. confiftat,& quid 1n.ea affequenda Deus ip!

agendum przceperic, deinde videat quaratio/ d

ne tollat zzpedimenta, que. ipfum. detinent nt beatitudinem dictam contfequatur.

158. Echzecgtidem impedimenta aut/ ip/2 xeniant Zomine, cx affeCtibus ejus.— Ho: co&ccendos oftendit Erbica; aut forinfecus ac cedunt. S

139. Eaque vel oriuntur à efe, quer abigere docet Oecenomia, vel e mezu à vi ex terna aut infidiis, quibus impedimentis prz ceptis traditis medetur Po/itica,

Carvr Il

———

SUMMO BONO HOMINB,

ARGUMENTUM CAPITIS.

Definitio Ethices. n. 1. Qua in re fummum bonum h^

minis confiftat? n, 2. graviter controvertitur ipt

ph

. A iud! lb/ HR on o ia e M 4h ale Da Dx.UR A AM UT