ve Lon tine qi I ih te ers reme
. ftere.
72 Car, 1T,
EEE—— a À litatem fuam quzrit; quodqueis qui iam poffdet hanc animi quietem, nec de ulla re magis quam de ea confervanda folicitus eft, reliquis| bonis; que ad eam parum conferunt, carere; poteft.
70. Diximus Animi ttanquillitatem a7» tere unionem cum aliis bominibus ifla tranquillitate praeditis,^ Non eftartem id defiderium zrreqwetus aliquis appetitus, nec ele defiderium quod| hominem reddat infelicem, nifiid expleatur, 2 fed eft quietum ftudium, atque oblatio,& per confequens continuatio quietis animi femel acquifitz; quippe quz ordinarié ex bujusmodi E unione oritur, vel eft continuus effe&us ejus| quietis, quo oftendatur, tranquillitatem hanc noninj2cordia quadam vel pigritia, vel in-defe&uomnis motus, que fingula funt mala, fed| in mótu dlacri, proportionato tamen-confi-|
71. Itaque fi füummum iftud hominis bo- 9 num aborigine potius atque effe&u, quam ab P effentia denominare velis, amorem rationalem appellare poffes; 4er namque razionalis nil aliud eft quam animorum fammum bonumpoffden- 3 tium velillud quarentium conjuntlio. E
72. Vifum eftautem aliquanto plura|de a-? more ifto rationali dicere, quo oftendamus;| naturam bovzinis qua à beftiis diftinguitur,quantum ea à lumine naturali capitur; nulla in re alia, quam in 2oweffo quodam bominum erg a bomi-| nes amore confiere, icem, quicquid unquam| B Ícho