DE SUMMO BONO. 89
PE c2 tgo s PPS uec neceffe fit inordinatum fanguinis motum, Winordinatum quoque& inquietum in cogitationibus motum caufaripartim quod hos morosconfideret tanquam impedimenta divitiaum augendarum, atque explendze voluptatis ambitionis, quippe quibus in rebus prepoftere fummum bonum füum qusrit, | 119. Sed vir /apienr qui id confüerudine eft nffecutus,ut eiusanimus à momentaneis atque nordinatis fanguinis motibus(quibus alioqui n aliisaffe&us folent excitari)non commoveaur,tantum éaaffvefaCtioné eft adeptus, ut ne deinceps quidem huiuscemodi motus inordinatos, quantumvis duràbiles,ea quagaudet,anim! tranquillitas ipfi fenfibiliter turbetur, nam Zguantumvis eum paroxifmi febriles ita afficerent, ut féritiret fe animi tranquillitatem non in priori perfe&ione poflidere, ideoque idaperet, quod naturaad morbum abigendum., equirit; nétantillum camen hoc ipfo afficitur, uod durante morbo neceffum fit impediri di Vitis, ac voluptates fenfüum,& ceffare ftrehuafacinora,| 120. Sed quoad»»ii fünt ewm dolore conjun7& nervosactiter ftringunt, cautio eft adhibenda,cumne ftstuamus, ne eiusmodi quidem orbos dolorificós animum. hominis: veguaL4 4ITP/296, tum ne contraria ratione eo prolabamur, ut afferamus hos morbos homi"nem fapientem reddere miferum, 121, Oporteret certe eum hominem forti Fs| qua