120, Car.lIL.pz.DE£o TANQVAM- FONTE
que habet; vel Deum füperiori fato fübjicii reapfe Deum negare oportere. i a
.€3. Cum vero 4/b&ifmur ne minimum. i quidem fundamentum verofimile in medium E afferre poffit, quo errorem hunc deterrimum defendere queat; non aliter is nobis eft confiderandus, quam ficut»axima tifer- D Vimaque flultitia» praefertim fi confideramus, 9
lerunque homines alioqui. prudentiffimos in eum prolabi,'quia rationem fuam nimis intendunt,& in fübriliori rerum externarum indagstione, notitiz fui,& confequenteretiam deinceps crestoris fui oblivifcuntur. «64». Idelolatram refpc&tu luminis naturalis D hunc precipue appello, qui aliquid equidem E pro Deo habet, idque timet, eique confidi, S externoque cultu id veneratur; fed qui ma nifeftisfime contra lumen fanz rationis id pro DEO venditat, quod DEUS eff:nulla r2 tione poteft e, g. qui homines, animalia, alias; creaturas terreftres pro Deo habet.
65. Quod corpora ceiefis ut Solem Lunam &ftellasattinet, quz etiam creatutz vifibiles funt, cum. his intuitu luminis naturis valde debilis aliter comparatum. eft. Nam etfiratio humana convincatur, ea nof poffe. effe Deum ipfum, quia vifibilia& finiti.— funt, perfpiceretamen non poífüm, quonam fundamento,. penetrante genulis v.£L folem adorans:convinci queat folem non effe etiam caufam creaturarum teriefirim|
4 4