ERGA HOMINES IN GENERE, 153

fone dile&s hac quoque ratione. oble&tatio­nem exhibendi, fiid perleges liceret:.& ut.

DEpartem debiliorem bono exemplo amore ac

ntem B (atur, X habe- 5$

irpe- p atio- à xtio- à pum v ones B is ef- B

Si num ii ti­cium pot­fcis per« ong

23 manfuetudine confirmet, ne a via fanz rationis 1 in devia abripiatur.

58. Deniqueetfi omninolegibus non pro­

3 hibearis hoc amoris argumentum feu contefta­9j tionem vel dare vel accipere, neceffe tamen.»

eftutte examines an veris hdc velfalis obfcenis hancinfirmitatem confirmare potius, quam. pudica quàdam via ab utroquete liberare cone­ri. Sufficit haic infirmitatem omnibus ho­minibus efle communem, ea vero eatenus tan­tum naturaliseft, quatenusintra limites com: munisimpulfus confiftit... Sed fi augeatur,ex­ceduntur fines familiaritatis,& debita mutuo exiftimatio; commutaturque ea in beftialem quandam exequationem, atque defpe&um.,, prefertim fi quisin amolienda hác infirmitate ­eandem fine neceffitate verbis& factis impu­dicis rurfus excitare conatur.

5 9. Hzzcadeo fana ratio nobis di&titat cujus­modi amorem rationalem effe oporteat;dolen­dumautem eft, quod differentia amoris rarig­Malis& irrationalir magis in difcrimine conjuga­torum& ceelibum, quam in regulis hifce cla­ris ac evidentibus quzratur,&itaamoromnis nondum conjugatorum illicirus, fed omnisamor maritorum atque uxorum licitue aC rationals cxi fimatur, cum tamen coelibes, modo leges Don transgrediantur* animaeque unionem s

5 prin­