66 Ca», III. pk ACCURATA
SBPPUBIH Gudrun dori RM quod affe&tus quafivit excra voluntatem tantum Epicurei hallucinati fünt, 4wo4 Beffiis afe Gus tribuerunt, quià beftiis eque ac homini vo juntatem conce(lerunt; item ar/fozeliei, quan. do fetlus. locarunt. im. appetitu, fenfitiuo beftis cum hominecommuni.. INos appetitum hun fenfiuvum jam fepius relegavimus, novimus]
que beftias cum intelle&tu cum voluntate c& rere, adeoque in beftiis, cum umbrá tantunp rationis gaudeant, etiam non nifi umbran. E quandam affe&uum animadverti, impreffioneil nimirum incerebro&inde fluentium motuump fanguinis, fpirituumque animalium, qui menp funt motüs corporis quos jam fupra ab affecti E
bus feparavimus.. 3o. Sicutaucem in quolibet motu refpiciendus: eft terminus ad quem; ita& in motibu affe&uum confiderandum eft, quod vo/s/^ famper nitatur 4 re odiofa&' quam intelletlus putat effe malam, ad rem gratam,€ qua intellediui v detur effe bona,& hoc quidem perfequatur;illudE averfetur, //ve 4 re gratd poffefd ad ingratan [dfe convertas, ut id qnod timet, amoliatur. lt Ariftoteles, Epicurus, Stoici, docuerunt, à ni fallor omnes Philofophi /o/» excepto Carte/t; q) qui nullam aliam ob caufam ab hac opinio ne difceffit. quàm ut«durationem affeclibus ar numerare poffet, quia-bene perfpexit in ea nul lum refpe&um haberi, num aliquid bonum fit; an malum. Sedquoniam admirationem iam écla*
q) vid, cap, 2. 31.38. y