EX AMORE RATIONALI. 139
RUP Phegitipieninlle qnum MEME EREE Rig iti nemini incommodare, adeoque paucas jGiones celare ftudeant. Humanires hanc exbofcit taciturnitatem, ne e garrulitate maleoli anfam capiant amicis ejus incommodandi. Veracitas id poftulat, fi tacere fe velle promit. Nonnunquam iftud etiam requirit odeflia,(per Taciturnitatem enim in genere in» telligimus virtutem qua tacet quando tacendum ef?) e.g. ne foli clamoribus perpetuis in conventibus alis obftrepamus, item AManfuezudo, ne verbo quodam aculeato quenquam offendamus ,maxime veró Patientia, ut tacendo parvas iniurias concoquamus, nec ogganniendo crabrones irritemus. Plura adhuc dicenda reftarent de Amore particulari.|."Taciturnitate enim alios 4ifrimus cognofcere, eisque preftitis oficiis obviam imus; Nonnunquam etiam taciturnitas fummis annumeratur Zezeficiis, denique cum«ó tacere fit a&tio rationalis, in» dubitanter quoque pertinet ad communionem a&ionum fecundum reCtam rationem inftitutárum.
7. Amor. rationalis eft casdidu;, eaque dicit quz fentit, Cazdoer ifte feuloquendifinceritas eff virtus qua loquitur, cum| tempus. eft loquendi, Non enim habet animum lli homini incommodandi, adeoque non opus habet ut dolos quosdam occultet, videt potius atque intelligit, quantum loquendo etiam aliis posfimus prodeffe, Ac Humanitate quidem urgetur, ut alios contra damnum imminens
pre