218.: Cap. XI. DE AVARITIA,.
& amorem rationalem, voluptatem ac ambi. tionem in eoconfiflic, quod avzru omni Quar Deum ía plane vacat, Ubi eftthefaurus nofter, ib: eft.cor noftrum.| ZEque ac duo fimul cogitare nequimus, ita duo fimul amare non poffumus, fed alterum alteri eedere oportet, quatenus fibi invicem funt contrari&, Tam vero in mundo, quacunque id fiat ex cau fa, creatur creaturis fubinde contraria funt, in fpecie inter hominem&reliquas creatura tanta eft difcordia, certe tanta non eft harmonia, ut quis fibi perfuadeat, poffe fine violatione. QuAaSewríae hominem inferioribus creaturis fefe mancipare, Infiniti quotidie cz fus offeruntur, in quibus homo homines'* Hionaliter amans occafionem invenit, pro eo rum commodis ac falute omnem fuam pec niam atque facultates que ex inferioribus cret turis confiftunt, periculo exponere, earum que ja&uram facere. Ac vo/upruofus quidem & ambitiefur paratam pecuniam fuam omnes que facultates fuas voluptati ac gloriz fuz po -uffimum impendit, imo voluptatem& glorr am fuam cun&tis anteponit hominibus, ica v omnes homines cüm hifce. commutare non€ ' rübefcat, undeetiam amor eius irrationalis efi fepe tamenaccidit, ut cum eorum voluptit? vel gloria multorum hominum emolument2» fint conjun&a, in quorum falutem non tantuni opes facultatesque fuas, verum etiam valet
dinem, imo Vitam periculo exponunt. Cum avi