Er VITIS ET EA PROGNATIS., 244

BENE adiutlnsi MM, E re defüdare cogitur,& quia pre nimio eoque flolido amore propriz pecunie& fa: ulatum fortunz. nihil committit, parum etiam& ra­toplus quam operarius lucretur, donec per.» fas& nefas aliquid paullatim corradit,& hac ratione, vel aliis cafibus extraordinariis ad po­tentiam ac autorirarem emergit, Atquehoc eft, quod eperofum laborem afimimum nominavi. 3$. Denique, ficut Voluptas& Ambito fuss quafi filias habent; ex eflentia fua geni­tas illa videlicet lgnaviam& Otium, hzcex­candefcentem. vindi&e cupiditatem; ita f/i« dariti efl Invida émvyengsuanía. Avarus nul­lum amat hominem: Omnem fimul pecuni­am, omnesque facultates habere defi erat ,li­ceteorum non indigeat, neque ea vfurpare., fiat, parum enim hisutitur, imo plane non utitur, Jamilevidie eff appetitus triflitiam exci­tans fuper aliorum pro[peritate, etf? bac non utamur, neque fruamur. Quodcunque nos contriftat, illud impedimus, quando adhuc futurum eft, & fi prafens eft, amoliri conamur, ut trifti­tia definat. Primus itaque Jpvidie effeiius eft, quod avarus quoscunque bomines, Qe amicis qui­dem exceptis, i»pediz, ne pecuniam ogesque confequantur, quantumvis fimulatione fua quoad externam. fpeciem illis ad has obtinen­das commodare videatur, Ec fic pejor eft ca­ne, qui cum in foeno jaceat, quo vefci non poteft, taurum tamen impedit neeo vefcatur. Canis enim taurum allatrat, ut cavere fibi ab R eo