260 Car. XII pnE wrxTVRA
pro»irzuofe offciofo haberi foleat, dum fince ratione fua apud eum, cui proprii emolumenticaufaeam exhibet, efficit ucin pretio illa hàbeatur, per aftutiam, qua eam exercet, oj. nionem de fe apud alios excitat, quod ipfo ce rere nequeant,& füb ea latentem Invidian, Exi eacexaxíay vel violentiam fub fpecie Zdi pro gloria Diviria vel pro republica occultare didicit, ficut v. g, in Papatu Clerus pauper& agnatos hereditate defraudat, perfuafis"T eft toribus, ut monafteria fundent. Imo leíis, dum illis fepe per alios nocet, perfuadet, f effe ipfis amicisfimum,& dum eos à tergoitera manu confodit vel profternit, alteram» manum abanteriori parte eis porrigit, vel fe eos defenfürum fimulat. Itaque fi abirio pravi let officia ifta magis habent fpeciem manifcftt fed callide animofitatis, fin avarizia, magis funt occulta atque aftuta. Denique fi»o/apior it figni mixtura ambabus hifce pasfionibus conjungitur, affe&ata ibi finceritas magis eft ntturalis, fedeo magis periculofa, non tamen 2
que aftuta nec violenta.- i 15. Neque hi homines i»zelledy carent. A tametfi parum fint idonet ad inventiones JU cundas& elegantes, mixtura tamen judicioft dijudicationis Ambitionis cum preftanti me moriaavaritiz efficit, uciftiin rebus feriis que fi pro oraculis& miraculis mundi habeantur; qui Biblia, Corpus Juris, Genealogias totius Romani Imperii&c, fi hec perdita effent;^ m Li