TRIVM. VITIORVM PRINCIPALIVM.— 285
. cmm EIC REC lemonftratum cft, zen omnes acliones vitiofas& bagifiratu puniri, nec puniri poffe, Non nejamus, emnes habemus appetitum ad mala,
ur autem affe&us non patimur prorumpere? efpondetur, aut metu poen, quem voluptas
& avaritia in nobis excitant, aut metu infami, Quieffe&tus eft ambitionis, Si vero nobis blanlimur, nos tamen interdum boni aliquid extra etum agere,valde nos ipfos decipimus,& corle noftro parumper examinato deprehendeusfieriid velex defiderioglorie& ex ambiione, vel ut alios nobis ad realem graticudinem devinciamus, quod avaritiz eft, vel forte ad faorem mulieris cujusdam. confequendurm, quod voluptati debetur, Si vero non vales ordis cui dolos eatenus penetrare, indicio eft, quod teipfum plane non cognofcas. 41. Ergo in omnibus hominibus omnes tres vitiofi affe&us amori rationali predominantur. Nec exiftimandum tamen eft, earundem mixturam apud omnes. bomines effe. aequalem, vel quodin duobus tantum«c mixtura i» eadem veluti. doft fit, fedin omnibus hominibus deprehendemus alteram. paffionem altera fubinde fuperiorem effe, necin ullo homine mixturam precisé eandem effe que eft in alio, Quot modis facies hominum differunt,(in quibus omnino characteres funt animorum) tot diVerfz etiam apud homines fuut fpecies mixturarum, ezque nullain reconveniunt,nifi quod là omnibus hominibus amor rationalis tarn ; exi