'SIGNIS OTII.;. 12331

REUS IHSURHNIMIEU"URONE DCN & ante ipfum paroxyfmum,& ftultus amator qui dimidiam horam adhuc reliquam habet, qua amice ei^ adeffe licet; jam queri incipit, quafi dolorem ex eius abfentia ortum| reipfa fentirec, isque idem metusefficit, ut vere eum fentiat."qn /4, Sed ad Otium revertamur. Si effentiam cjus item effentiam Laboriofitatis circum cir­cà fpe&erus; erii effontia in. re. nulla propius querenda erit, quam i» sp/a voluptate,qua otium gignit. Nam omnes voluptuofi funt otiofi, vi­citfim omnes otiofi funt volupcuofi.— Et ficut veluptas ipn immediata delectatione cibi, potus,& feivenerem confiftit,ita ezium in bujusmaodi 4­onibus confiflit, qua ad bunc[copum diretle funt, ut bomo iteyum reddatur idoneur ad. fruendum vo­luptate fua, vel f£ ad eam ineptus efl ,ipfe fibi tem­pue confumat ,ue ipf tam fiat molefium, Breviter: Otium confiflit i» aclionibus, quibus bomo nid ali­ud iptendit,nift deletlationem fuam,& temporis cou­fumptionem,adeoque nec propriam, nec aliorum utilitacem ,fed unice oble&ationem prefentis fruitionis refpicit. Unde cumaliasin tota Phi­lofophia morali fcopus hominis: potis(imum fit intuendus,ita etiam in dijudicando otio. Pa­terfamilias in agrum expatiatus,'ut operarios obfervet,non otiatur, quamvis nihil agat, item egrotus deambulans, quia Medicus hoc confi­lium ei dedit, non otiofus eft; alter vero qui temporis fallendi caufa obambulat,item ut cor­Pus fuum per:motum illum ad convivandum ido­