וי סיפירנ לײַט זיכ פאר א װײַטג װעג,
האָט אװראָמ-הערש אינ שטוב זיכ צוגעזעצט א װײַלע, {באקוקט די וענט, ארױיסגעפּײַפט א ביסל שרעק
אוג אפ אנ עמעס זיכ. גענומעג אײלג.
געליימטע זיבג װערסט, פארזונקענע איג אומעט,
זִיכ ציִעג טויב אוג שטויביק צומ װאָקזאל;
{פארװאָרפג אפנ קארק האָט אװראָמ-הערש דעמ קלומעק, אונ אינ די הענט-- דאָס קוישל ברויט אוג זאלצ.
אונ אויסמעסטנ דעמ ועג צופוס האָט ער געלאָזט זיכ, {געלאָזט זיכ סילעקג וי קלאפטער יעדג טראָט; די שטיבעלעכ וי בוידנ-- אלטע אונ פארלאָזטע. {האָט ער צומ לעצטנ מאָל א שילט געטאָג די שטאָט,