אָט פּונקט זי װאָלטג װויסג, אז צומ לעצטג מאָלֿ דעמ װעג גייט אװוראָם-הערש אצינד פארבטַ דאָ-­אוג עפּעס אָנזאָגג באדארפ נאָכ יעדער טאָל,

אוג עפּעס אויספרענג באדארפ נאָכ יעדער בײַדל..,

נאָר ס'האָט א פור פוג שטאָט אפ אימ געטאָג א לאָז זיכ,

אוג אוא היימיש קאָל:-- וווחיג?-- האָט ער דערהערט;

ס'האָט אװראָמ-הערש איג קאָל דערקענט דעמ פאָ:פענדיקג זאָזל. דעמ קאָפּ יט אויסגעדרייט, נאָר אָפּגעשטעלט די פערר

האָט זאָזל איג דער װײַט זיכ אײַנגעזויפט צעטראָגן

אוג מיט א האלבער. ליםּ א װוּנק געטאָג דערבט; ­

װאָס לויפסטו, אװראָמ-הערש?-- נעמ, קריכ ארײַג איג װאָגג, די זעק גיב נאָך א רוק א ביסל איג דער זײַט!

האָט אוװוראָמ-הערש ארופגעכאפּט זיכ אפג װאָגג,

איג מויל מיט קאס ארײַנגעלייגט א שטרוי.

דער װעג האָט זיכ גענומענ אָפּװיקֶעג או! יאָגג,

אוג װי ס'פארשווינדט זײַג היים, האָט אװראָם-הערש געקוקט אווי,

אז ס'האָט א טרער געשטעלט זיכ איג די אוגג, א קרעכצ פאריזנעט האָט בא אימ איג האלרן. האָט ער צו זיכ דעמ קלומעק פעסטער צוגעצויגג, דאָס קוישל עסנ, דעמ ארומ אוג אלצ ­

אוג זיכ דערמאָנט, או אנ ארטעל א גאנצער ווארט אפ אימ. ער ווארט פוג לַאנְג שויג באמ װאָקזאל דאָרט;

על