מע פראוועט א פרישטיק איג סטעפּ נאָכ א נאכט א געשמאקער,

אוג ס'פליוסקעג זיכ קערלעכ פוג מויף אוג פוג בערד אונ פוג װאָנצעס. ס'זעט איינער דעמ אנדערג אויס אזוי פריילעכ אונ גוט אוג טשיקאווע, די מײַלער פארשטאָפּטע מיט ברויט אוג מיט זאפט אוג מיט שמייכלעג : געשמאָלצג, אוג ס'ציט זיכ א שטילער געאמפער דורכ פליישיקע קערלעכ פוג קאווג.

אזוי גוט איו דִי ערד, אָט די אלעמענס ערד, װוער מיט מי נאָר ס'באטרעט זי, כאָטש נעמ זי אזוי אפ די הענט װי א גרויסג א זאפטיקג קאווג-­אוג שנײַד פוג איר ריפטלעג אוג וויג זי אוג גלעט זי, אוג זאָג צו איר-- מאמע, אוג זאָג צו איר-- ברודער, אוג זאָג צו איר.­כאווער. אזול גוט איז די ערר, אָט די אלעמענס ערר, װער מיט מי נאָר ס'באטרעט זי,

= נו, איז עסט צו געזונט! אוג זיב זעטיקט! אוג װוי? זאָל עס, וויף אײַכ באקומעג! דער סטעפּישער פרישטיק איז זיס אונ מיט שמעקעכצ פוג קרײַטער פארציט ער, דער טאָג איז צעעפנט- א מילדער, א היימישער קלומעק, די זוג ז'ןל א פרישער, א זאפטיקער קאווג צעשניטג.

אוג דער ועג פוג גודראָג איבער סטעפ, אוג דער װעג פוג קאנאט איבער

יאמעג, אוג עס שוועבג ואגאָנעס אינ דר'הייכ מיט געזאנג אוג מיט לאנד אוג

מיט לידער,