זיס א נאכט זיכ אָפֿגעהעצקעט, אוג אפ מאָרגג גייט א בײַט:
מאנטלעג פאָקענע אונ שטרײַמלעג, דאמענ-וועש-- פוג מיר צו דיר.-.-איצטער גייט דאָ א פארזאמלונג אפ פעלדז דעפ;באָגאטיר".
קעפּ צעשויבערטע זיכ שפּארג, לאפּטיעס, בערד. מע זיצט, מע שטייט; ס'װייסג אלע:-- אנ אוואריע
איג דער דרויב-מאשינ, באמ שטייג.
נײַע קומענ אלעמאָל אָב
ס'ויצט לוקא דאָרט אױבנאָג, אוג מע װייסט: אויב שטייג ניט מאָלג, הייסט ניט האָבג קייג בעטאָג!
סילויפט פוג מויל צו מויל:-- אוואריע, אוג געזיכטג זעט מעג קאמי.
נאָר וי פוג א גואָװער כמארע
גיט א וודער זיכ לוקא.
גיט א וודער מיט דער פּלײצע, גיט א הייב אפ זיכ דעמ טאָג; -- נו, צומ בײַשפּיל, וי ס'פארשטייט זיכ, עפעס מוו מעג נעמענ טאָנ!-
1202