אינ שיפל וי קארפּג באקליירטע; גערוישט האָט דער טײַכ,
אונ קיינער-- קייג װאָרט,
נאָר א שוימ פונ סומבאטאג גייט דאָרט...
- ער זיפּעט! שאט!
- א לײַלעל-- צהער-
האָט דער קירזשנער געהאקט מיטג קאָפּ דאָרט; -- איצטער הויבט! נאט!
אונ א טרייסל אָנ דר'ערד;
דער בויכ אי אנ אָנגעשטאָפּטער!-
אװראָט-הערש האָט שטומ געקוקט אפ די לײַט
אוג געדרייט מיטג קאָפּ אונ געסאפּעט; עפּעס האָט ער געברומט...
נאָר שוער איז וי בלײַ
געוועג אימ דעמ אָטעמ צו כאפּג...
געטרייסלט מ'האָט זיי
אוג געקיצלט דערצו,
ס'האָט זאָזל פונװײַטנ געייצעט,
אָט שמייכלעג שויג צייג,
מע באװײַזט שוינ די צונג,
דער ברוק פאר די אויגג שויג דרייט זיכ...
דערנאָכ האָט צומ ברעג זי דאָס שיפל געבראכט,
114