די אופגעשפּארטע טיר. די אָפּגע שיילטע וװענט.

אוג דאָס, װאָס װי בא קימפּעטאָרג שטייט דער שמיד באמ ברעג אוב לעבעדיקע נעמט ער זײיי, די פּרענטעס, מיט די הענט. עס האָט זיס אימ נאָכ קלנדװײַן אויסגעזוכט אזול,

אז ס'אין די באָרד מיט פײַער בא דעמ שמיר פארזוימט,

אונ ס'פלאקערט אפ אימ פריילעכ דער פארויכערטער קאמזויל, עס פלאקערט אפ אימ פריילעכ, לעבעדיק אוג העל,

אוג ער-- ער שפּײַט מיט פונקע2 אפ א האלבער װעלט! געדוכט האָט אימ, אז ס'פּײַער שלעפּט ער מיט די הענט

פוג האָרג, וי פוג בוזעמ-- שווייסיק מיט געפעכט,

אוג קנעט עס, װי א ראָשטשינע א גאָלדענע צעכלענדט,

אוג באקט פוג דעמ פּאָדקאָוועס, וי ראָגאלג, פאר די פערד.

האָט קיינמאָל פוג דעמ פאכ זיכ שויג ניט אָפּגעטאָג זײַג גוסט, איז אָפּגעכאָלעמט האָט ער דאָרט א לעבג אוג געגלוסט,

אז װעג װעט פארג האָרג זיכ צעכראסטעג שויג זײַג ברוסט, אוג װעג וועט ער דערלאנגעג שויג מיט פונקעג אזא הוסט,

אז ס'זאָל א שטאָט א גאנצע וי א פּרענט זײַג איג זײַג האנט, אוג שמעלצג זי אוב קנעטג זי איג פײַער אוג איג בראנד,

אז ציטערג פאר אימ אפ מײַלג זאָל דער קאנט,

װוּ נאָר ערגעצ א מארק אוג א יאריד עס איז באקאנט...

נאָר ס'איז אימ בלוין א בוד א יאלעווע געוועג באשערט איג זיבנ ווערסט געליימטע בלאָטע, ײ

איז האָט ער

זי מיט גוווּרע דאָרט געקישעפט אוג געבלעטערט,-­

אג אָנגעזשליאָקעטער האָט ער געקלאפּט:-- איכ שווער,

צי פרי'ר, צי שפּעטער...

230