אפ די פענצטער וויאנעג בלומעג, אוג פּאָרטרעטג אפ דער וואנט, אונ אפ נארעס שלאָפג אומעס פוג אומברעגיקג פארבאנד.
ענדיקט זיס מיט פּײַפּ א וואכטע, חֵייבֹט מיט פּײַפ זיכ װאכטע אָג,-
װוער באטאָג אוג װער באנאכט דאָרט, װער באנאכט דאָרט, װער באטאָג!
ס'רײַסט ניט איבער זיכ די ארבעט, ס'רײַסט ניט איבער זיכ די רו,-וועמעג ס'ענדיקט זיכ די וואכטע, וועמעג ס'הייבט זיס אָנ דער רופ!
ס'שפּארג קעפּ אונטער די דעכער, נאָר מע זעצט אפ קני זיכ אויס; אוג מע גיט זיכ א צעטעכער,
אוג מע זידלט זיכ ארויס.
אוג מע קראצט זיל הויכ די פּלייצעס, אוג מע רייכערט הויכ טוטיג-גיט דערזירלט מע צעגייט זיכ, וער אהער אוג װער אהיג,
אוג אפ מײַלער, אפ געמיטער קומט אזוי ניט קייג פארשליס,-
24