ואקעטעס זיכ רײַסג, װי בלענדיקע טאָפּאָלס,

זײ גיבג איג שויב פונ באראק נאָר א וונק.

אוג װוּ איז דער ייד פוג דער שטאָט מעליטאָפּאָל,

אוג װאָס טוט אימ װײי דאָרט? אוג װאָס איז זײַג װוּנד?

עס קרעכצג די הייבערס, אונ ס'זעצנ די האמערס, זי שפּאלטג די כוואליעס אונ רײַסג די טיפ;

עס וויגט דער באנאכטיקער הילס זים אינ פלאמעג,-­צי חייבט מענ ניט אופ א דערטרונקענע שיפ?

אוג שטיל גייט דער ייד פוג דער שטאָט מעליטאָפּאָל, עס שלעפּג די שטיוול איםמ ערגעצ צוריק;

ער לייגט זי אפ נארע, ער בעט זיכ צוקאָפּנס,

אוג ס'דאכט זיכ אימ אויס, אוז ס'איו נאָכ אווי פרי.י.

די נאכט איז צעשניטנ. די נאכט איז צעפאלמעסט,

אוג ס'ווארפג זיכ פײַערס, וי פיש, אפנ דניעפּי.

אוג ס'ווארגט זיכ דער ברעג דאָרט מיט שטאָל אונ מיט אוג ס'ווארגט זיכ דער ייד מיטג אָטעמ-פארשעפּ.

די נאכט איז צעשניטג אפ בלענדיקע פלאכג, זי האָט זיס צעעפנט מיט פינצטערער טראכט. דער יײַד איז ניט גרייט נאָכ, ער איז נאָכ ניט פארטיק, ער האָט עפעס נאָכ ניט אינגאנצנ באטראכט,

ער האָט עפעס נאָכ ניט אינגאנצג פארשטאנעג, ער האָט עפּעס נאָל ניט אינגאנצנ באקלערט,

28