אי
איבערג דניעפּ א רעגנבויגג,
אז אופגייג װעט דער שליוו איג ליכט, איג עײַנ ט'זיכ אופהייבג די הרעבליע. איז ער ארויס פוג שטוב פארפרי
אוג דורכ א בלויער זיפּ פוג נעפּלעג
האָט ער דערזעג: פוג ברעג צו ברעג
א שורע זײַלג אויסגעשטאטע,: װאָס רײַסט זיכ איג דער הכ אָנ שרעק. האָט ער דעמ טראָט פארשנעלערט גיכ, אוג פרייד ז'געגאג פוג זײַג געזיכט; ס'איז גיט קייג שליוז! ס'א באריקאדע! איז ער געשטיגנ פעסט אזוי אונ גראד דאָרט אוג ט'זיכ געפרישט מיט א געדאנק;
פוג אֶטְאָ דערדאָ באריקאדע
פארפאָלגג מיר דעמ לעצטג פײַנט!
דער לעצטער קריג װעט זײַג פונדאנעג, די לעצטע שלאכט פאר פרייד אוג גליק מיט די געשטאָרבענע זיידאנעס,
װאָס שלעפּג נאָכ, װי שטיינער, אפ צוריק.
עס האָט דער צוג געשטראָמט פוג פינפ זײַטג געדיכטע מאכנעס שטרענג וי פוג א שלאכט; אי לופט געפלאטערט האָט דאָס רויטע זײַדנס פוג העלע פאָנעג, פרילינג אוג פוג פּראכט. אָרקעסטערס, צי פונ אונטג צי פונ אויבג, האָבג װי שליוזנ זיכ א לאָז געגעבנ גראד, געריטג אפ די העלרזער זײַנעג טרויבג
אונ פּײַערלעכ געמאָלרג דע פּאראר,
208