עלקאָנע װײיסט-- סומבאטא האָט א ווינונג,

אונ אויסגעפּוצט די צימערלעכ מיט א געשמאק; אוג פאָרהענגלעכ מיט בליאָנדעלעכ אזוינע,

אוג ער װוינט נאָכ ביז איצט איג א באראק.

ס'האָט אימ אינ קאָפּ גענומעג דרעשג,

אוג װי א פרלַנט האָט אימ געװאָרנט אוראָמיהערש;

ער קאָג זי דיר, עלקאָנע, פארטיק מאכנ אד-לעכעזשבג, דו װעסט זיכ ניט אוספייענ טאָג א קער!

ער קאָג איר צוזאָגג דאָרט האָרימ אוג געװאָעס, אָט װי דו קוקסט אימ אָג. ער האָט בעיאד, אוג אָט אזוי ביז וענ, ביז װאָס,

איז... בעסער ניט פארלאָז זיכ אפ דעמ יאט!-­

דעריבער איז עלקאָנע גלײַכ אוועקגאג צו טרובא,

װי א פארוווינדעטער נאָכ הילפ, מיזאָל עפּעס טאָג אימ, -- אי דארפ א שטוב, טרובא! א ווינונג. באלד!-­ט'אימ אָנגעקוקט טרובא נ'געלאכט:-- עלקאָנע!

אפילע מיט א גאָרטג נ'מיט א סאָד

אוג װאָס דיר וילט זיכ דאָרט אלייג נאָר; פאראנעג פּלאצ גענוג. דו װילסט, איז אָט באפעל איכ צופירג דיר האָלצ אונ שטיינער!-­

עלקאָנע איז געבליבג שטייג א ביסל א צעשטרייטער;