am

u

RENE

€ Car.L DE PRUDENTIA COGNOSCENDI

M€t À à

ff. alterum. alterius. durationem decurtat, wel ejus e[fantiam aut qualitates deteriores reddit.

7. Adeoque prior differentia Neri& Boni heceft, quod Joru» mutuam rerum omnium.» harmoniam denominat, eru»; autem in fpecie confen[um rerum cum intelleiu bumano connotat.

8. Cieterum extra dubium pofitum eft, fic­ut relique creature przter hominem, que bo­na fibi fimt vel mala, cogitationibus intelligere vel comprehendere nequeunt; ita hominem admodum imprudentem fore, fi cogitare vel­Jet de his, quz aliis creaturis bona vel mala. funt, proprii vero boni vel mali nullam plane cu­ramgereret Quare de Bono ac Malo non nifi refpettu£ominis agemus.

. Bonum vero bominis fpecialiter à Pero in eo diftinguitur, quodin harmonia aliarum re­rum cum ze£o bomine, vel cum omnibus ejus partibus& viribus, non cum /o/» isrelleclu con­fiftat.

10. Sed& hec harmonia magnopere difcre­pat. Quid ea in definitione Boni fignificet, modó notavimus, In definitione Per nil aliud denetat, preterquam, ut jam in Logicátradi­dimus, res externas ab intelle&u humano coz­prebendi poffe. Ac Verum proprie nec bonum eft, nec malum, etfi cognizio cri ad bonum ho­minis pertineat, quatenus eadem V oluntatis conditio melior redditur.

11. Rurfus 2ortsum& Malum velvere eft"e. 1

I

lU T