DE SUMMO 3ONO, 61
um infigni quadam aníomi perturbatione& pavore enfcientiela&tatur, ecquid magiseft miferum ali homine, quantumvis. fano? Nonne. anii fui inquietudo füfficiens eft, ut vires fani
tislenta quadam morte ipíi ab(orbeat, penisque confuiat? Ns MUS 41. Contra vir éona ac fapiens lenta febri deumbens, veltabe&c. laborans, juréne dici boteftinfelix, fi intelle&u eft quieto, animog; pacato, eti non fit felix /vzanzogradu, quam fa apientiz& yirtuti eius,corporis quoque fani1s accederet?. 43. PorroinbonisAnim:e attenta cautio eft dhibenda,ne in co/atione pozitia veri 65. fal que fedem habet in intelle&tu, atque in ediopibmà oluntate hominis oriundis /ecusdum virtugem "fitis temere pronunciemus.... Et a&tiones quidem fine prudenti directione opinionis in atelle&u. huunano confiftere nequeunt; tahen etfi nil aliud: accederet; notitiis vel ideo -gonge funt preftantiorés, quod&ve//ect« quaenus bonoconfiderando occupatus eft, illud 4ntum cognofcir, nunquam autem confequitur, ed bonumintuitu intelle&tus faltem tanquam emotum& futurum quid confiderandum eft, quodintelle&tg nunqua affequitur, neq; affequi :tiampoteft; cum V oluntas, quoad externis a"onibus imperat,ut bonü perfequancur, iftud *tiam obrineat;adeoq; homo bono illo fruatur, 44. Quod ut re&us intelligatur, hác.vice., endum trademus exemplum de.fummo hoRu