/ Car. Hl.
minis bono, fed abillisboni generibus ha&tenus E ennmeniris perierimm Quid prodeft homini,| fi ingeniofiflime zariecinarur, quemadmodum vítabonejle degenda fit, quemadmodum fit 2ovo-| ribia ftudendum, amici comparandi, libertate ve: &eutendum; fi de moribus elesantibus, quorum
inhumana converfatione ufus eft, apre fcit»[2
diflerere, fi de /azirate, quemadmodum ea confervanda, ac amiffa réparanda fit, exquifite loqui& fcribere valet;fi interim ortnes facultates fuas dilapidar, vel fi negligens eft yatquelaboreri E detreGat, velfi Zonorem 6 dedecus xta affimaty E fi cum semime pacem colit; fi /berAntefüa abuti- B tur ,fiipfe roribu eft inculris aque agreftibus; P fi vita inordinata Jazizete» a DEO fibi impertitam deftruit; num cognitio véritatis, quam E ratione fua comprehendit, eum poteft redde-| refortunatum? nonne ea inquitudinemi eius E potius adauget, tanto magis; quanto plus occafionis ei inde offertur miferiam fuam fponte P2 contractam expendendi,& ipfe(efe per pro- E prias cogitationes condemnare cogitur?: 45. Ex adverfo confidera hominem com- z mui faltem saeuralique pollentem inellestu, et- E fi nomen eruditi nonadmodum fibi fümere» 1 audeat, cuiuscunque fit condicionis, is fi 4/^| qua»tas ibi facultates conquirir, easque prudenter collocat,& peritiafua e pu/vere emergit, «b honeftisac probis omnibus d//igitur s agnifi «flimatur, fi libertatem(aam nvlla in reslia quzrit; nifi uc aliis benefaciat, eosque adverfus E quas:|