96 Car.IIL pg DEO-TANOVAM FONTE
Loss EO ERE EE obfervatione n, 17. Res mutabiles effentiam füam i^| Sf pie confervare nequeunt, n, 18. fed hac confer 'vatio neceffario'expe&tanda eft a Creafere, n. 19.| Vulgat9 error adverfo providentiam divinam;quod| ^in hoc mundo bonis male, fd malis bene fit, n. 20. 21. Difcrimen inter Creationem& confervationem rerum, n.22. Etfi Deus fingulis momentis rebu: creatis novam-confert effentiam& exiftentiam;timen femper unum quid manent idemque quod e:| rant antea, n, 23. Id quod exenplo line compara| tur,n.24. Verus Philofophus in cognitione DEI ^matürali ulterius non progreditür, fed mavult dc| incomprehenfibilibus Dei perfe&ionibus omnino| tacere, quam inepta proferre. n. 25. fed precepta| tamen ha&enus traditain do&rina morali ita 2d ufüm transferre ftudet, ut cognofcat vitam a&tionesque fuas fibi effe ad voluntatem DEI inftitv endas n, 26. quodque Deus ipfi amandus fit n, 27.| h.e, DEO intime confidendum n, 28. isque hv militer reverendus fit, n, 29. Unde rurfus confe quitur, nulla fe ratione compelli,quamobrem aliis| quascunque creaturas timeat. n. 30, vel iisdem confidat, n. 31. Cognitio naturalis nefcit alium quendam Déi cultum externum, n, 32, Hectheis , accurate declaratur. n, 33. quod non loquatur de|. .. cultu interno, fed externo. n. 54. Qui duplex cft; genetalis,& ab aliis diftin&us n, 35, Nec quaeritur; DEUS dignusfit coli, n: 36. Velan homini iv cumbat Deo cultum externum prítare, fi id De usabipforequirat, n. 37. Sedan ex fola human ratione demoníftrari queat, quod DEUS culturt aliquem externum ab homine poícat? n.38.! negatur n. 39, Nullum argumentum n, 4o. neq)? à divina natura, n 41. neque ab humanan. 42. d^ promi poteft minus adhuc a conformitate cum fin" Gitate divina, n.43. Omnis Blafphemia.& con" 3 temptus Dei a ratione abhorret, 44, Porro i P : te