BONI' AN' MALI, 12í

erfia pasfrm occurit in Senece libris de Irà. Nos roicir- quidern non aflentimur, qui affe­

üs omnes malos effe praedicabant, quia affe­Qus non re&eé definiebant, Neque tamen quoad Ieafn Zeripateticit contra Stoicos poffu­mus accedere; r4 enim naturá fud,& quia eft cupiditas uleifcendi& ledenti incommo: dandi, mala eft. Debuiffent igitur Ariftotelici Iram offc&ibus potius plané non annumera­re, quod Stoicis quidem licebat, qui affectus omnes malos effe flatuebant:« Porro cum Peripatetici Iram pro indifferenti habeant; cur non itidem Avaritiam vel l»vidiam cen­fent indifferentes? Neminem enim Peripate­ticorum novi qui Invidia non habuerit pro malo affe&u.

33. Si quis. etiam preetendat, Peripateti­cos bonos& malos affe&us tantum fecundum pofteriorem. vegulam. diftinxisfe, eosque malos flatuisfe, in quibus fuerit motus nimis conci­tatus, bonos vero vel certe indifferentes, quo» rum motus fuerit attemperatus; tamen hác excufatione parum proficeret, cum quod né­cesfitas prioris regule in dijudicatione bono­rum malorumque affe&uum jam fupra de­monftrata eft, tum quod rurfus obftat| ex­emplum Invidie, cujus motus naturá fuà tor­dus magis eft& clandeftinus; quam fervidus & concitatus.

34. Hác cautelá rité obfervatà facile re­fpondebis ad Zactastii librum. de Ira DEI, can­

H; quam

E sium