ET VITIS EX EA. PROGNATIS.^ 235

RE uie dn enden dn rtp MR wia propere fuccedumt 5 fi divitiis. fruitur; uam /folide tumidur eft? omnes tractat pro mperio. Non putat fibi aliquid poffe prz­erfpem'evenire, Ipfe agit omnia, facit o­nia, poffidet omnia. Nil ipfi deeft, quia inimum perpetua viciffitüdine in copiofiffi­is bonis fuis oblectari poteft. Sin adver­a utitur fortuna ,fi domus ejus incendio onflagravit,&c. quam fübmiífo eft animo? uantum fe inflectit coram iis a quibus ele­:mofynas quzrit? Si ambitiofus in. profpera ortuna elato animo eft, certe adhuc magis avarus. Si voluptuofus ferviliter. fübmiffus (ft, ea fübmiffio apud avarum ipfa eft.»en­AICIAT,

3 3. Vacat enim avarus patienti quoque ani­mofitate quz eft penes virtuofum, ac ineptus eft, ut calamitatibus animofe obnitatur, easque patienterferat: Quando calamitate obruitur, eque pavidus eft& impatiens ac voluptuofus; Avarusomnis animofitate caret, erus vero eft communis qualitas cum voluptatis, tum ava­rie, Caeterum fimulatio avari metum illum occultat, nec querelis& verbis eum manife­ftat,ut voluptuofüs, Colorem faltem mutat & pallefcit: Impatientiam fuam fub confveta fua muffitatione occultat. Indignator in z­Tumnis eque acambitiofus, fed furor ejus non «tà prorumpit in extremum fuum, Ac ta­metfi cor ejus ebulliat indignatione& metu, Ore tamen ridet;& amicitiam fimulat;binc 2v4­

LA