324 Car. XIII. p& rXTERNIS SIGNIS
luem ioc RBRUM c NR bitiefus exti dcfiderium fuum quo laudari fibi que blandunenta exhiberi, velaliis imperare cupit, eccultat, non tamen zquali ftudio co: gitabit iram& excande[centiam fuam plane premere. ara: licet QiAaeyueic fuam& omnii habendi libidinem ditfimulat, tamen zqué cautus non erit in disfimulanda i»vidia fu2., fed fzepius queretur hunc vel illum aliquid posfidere, cujus rei fitindignus, vel quod ipfi non fit ule, vel quod ufurpare nefciat,& dolcrdum eífe quod alter hec non habeat, qui me lius ea ufurpare fciat.
1o. Hoc vero iride fit; quod nobis ipfis& aliis perfuademus, otium, iram, atqueinviddiam effe feu indifferenter, nec opus adeo effe ut noseorum plane pudeat, neque ut eos prorfus occultemus; vel quod exiftimamus; non omnia quz tamen proprie eo pertinent nomine tam mali affc&tus effe appellanda, sdeoque inde à juventute confüefcimus, ut /t bus reipfa 4d otium, iram vel inpidiam pertinenti" bus nomina virtutum imponamus, quas Philofophus fcit hec nomina non mereri, atque h« ratione, quando non occultantur, ex eorum confpe&u magna di2áusy« ad cognitionem» aliorum inde fumuntur. Ac erm quidem nemo laudibit, fed quid fit otiofus; adhuc füb judice lis eft, quis enim fecundum vulgarem loquendi confuetudinem, hominem qui Ze &lationis caufa fludiis diligenter incumbit, pro o* tiofo habeat, qui vere tamen eft otiofus. JH
€
eft m: na,n autem id asfi bonac pront nus ze amori
piaIn
1 feamu mani| de illis Ouun go:« Imper Ícura, quod effe m gens homir beat,: & teq di effe ipfa de otiofa quam, 12. "ibi L^. ltàque