46 Cab. XIIL DE 1RA HOMINIS

— rnt tme eas

lefteferre, non autem ZIrz, vel«8 érarum efr, demonftrare, bee!

|... 40.. Quod autem D EUS dicitur iram Lo Bere& irafci hominis iram non juftificat, ficut vindicla D EO refervata, vindidam homini non juftificat. Inde etiam,.quod DEUS homini vindictam prohibet,& tamen dicit, i»fius effe vindictam, profpicue intelligimus, do&trinam illam veram non effe, fed fortaff: é Metaphyfica fcholaftica vel ex Pneumati ca prodüfle, quando prztendunt: Seripruran quidem, cum D€ O affetlus tribuit, loqui cdqur womaQee, fantlitati tamen divine Majeflatir re pugnare, ff D EO. unicum verbum tribuatur, qui apud nos in| propria. ffanificatione aliquid peccat includat, Hec enim hypothefis aperte. flut ex opinione Scholafticorum alibilaté r. futat! e(léntiam fan&am divinam effe nórmam a&tic num humanarum, fecundum jus naturz 10 ftituendarum. Cum inter naturam divinam & humanam, etiam intuitu virtutis& vitio" rum infignis hec differentia fit, ut, quema modum homo certas virtutes habet, quz n* ev9eezora9oc; quidem de DEO predica? poflunt, v. g. ePedientiam,, gratitudinem&c. 1 etiam quedam fint, quz in homine funt vit? (quia nature hominum in totum zquali co? traria funt) que de DEO tamen, cum infin tis modis nomine fit fuperior, optime pr dicari poffunt; inter que precipue mme

voters noma cR ART ETUVEUNADEUE PotS Spe omnia tantum indifferentiam. 78 ia/ci ,feu mo.

Qi nntur

Quid ei delis?€ cruciat feipfo quod i» 4t tia Ire vero ir multa bonus gantia rice. pi lofoph libris fi gentili phorui derun diocrit &antit füs qu fepe i €0s fk teraru przce tare; rém f allicer ri vel velm etiam ami: