430 EPILOGUS,
nequit.— Beari fuzr, qui fuper hac cognitione . 4oniriffantur ,nec tantum Zugen: ftultitiam quam defignarunt, fed& impotentiam, quod nemi nem adhuc vident, cui poffent confidere, utis ipfis opitulari poffetaut vellet: Interim tamen cum Cornelio incipiunt Deum timere, eleemofyuas erogare&c. Nam Deus illos in hac triftitia fua non deferet, fed eos confolabitr Beati fut, qui durante triftitia fua in fpiriti quieti fünt, nec pergunt fibiipfis opitulari, fcd cum Cornelio orant, ac patienter Gratiam divitiam expeCtant. Hi zrer gradu requiruntur ad penitentiam, fimulque continent viam purgativam. Inexufcicatione enim Jpiritualis pav pertatis Deus fimul cor eorum arripit, idque purgat ab 4varizi, ut opes poffideant, quafi nó poffidentes. Obortatriftitia& lu&u DEUS cor éorum purgat a 7oe/zrate, iisque loco prr: oris immundze ac inquiete delectationis confolatione fua largitur: preguftum. quie ti purique gaudii in Domino. In exuícit tione Ma»fuerudinis Deus cor arripit,& nos purgat abiracunda 5zperlia, Simul hominibus cognofcendum prebet, Superbiam inidoneam effe que Teurem posfídear.3. e. corda hominum in mundo lucretur, folamque id valere Ma'füetudinem, ut nulla vis, non acerba vel igno miniofa verba corda hominum afficiant, fe iftud&morem,Man(vetudinem ac Parientiam efficere oportere.. Poftquam homo dicla? tione inftatu Papizer;ie ftetit, cor ejus ad za
dem Beat dan. Gus am neó vel 4 ritia cord Mia lupt: vifib [piri viole tem tanti in cc pace cum poffi pacis us€ usqu mac quart, Durgai ab hai dinib: atituc mum inund