COI* jerit, del )/*

alibt HIOnE )que l']e0­fines non pum

per fce

p, ut

in

EPILOGUS. 429

in finibus, quos vifu: cogaofcimus.ne guttam quidem poffimus eximere, in qua non uterque llavius concurrat.:

f. Jam vero quomodo Graría divina defectus Erbices fuppleat, hec ut doceam füm inidoneus, quia hujus rei nondüm ubique vivam cógnitio­nem in plena virtute poffideo, fpero tamen eandem, licet adhuc fit admodum debilis, non planemortuam fore. Etutquilibetintellige­fe& examinare queat cujusmodi ea fit,& an tie fecundum calumnias inimicorum meorum, tanquam Atheum vel hereticum vitare, velut hominem veritatem fincere ac ftudiofe quz­rentem intueri debeat, Syméolum fidei mes fin­creenunciabo, Hoc vero nullus homo, ne Propheta quidem vel Apoftolus ullus condi­lit, fedis qui major eft omnibus Propheti: tc Apoftolis, nimirum ipfe Salvator nofter, ac quiideoin mundum venit, ut homines ab o­"ni malo liberaret,& ad fummum bonum(cu­Jus acquifitionem Ethica nulla dare valet) per­duceret. Continetur illud in concione Chri­Qi in monte habita,& in eeillis&eatitudinibus, Quibus Salvator concioneru füam montanam cheat. In hiszozam&rbicam Gbriflianaminve­!!, eamquefic concipio: Primo Zea funt,qui Ipiritualem fuam paupertaszem& impotentiam fe Ivandi, egnofcunt, hic enim uci jam dixi, Gratia incipit, vbi Natura pet eam contatta definit,. Et hoc fignificat, quod dicitur: Ee­"Wa eff regnum calorum, quod natura confequi

ne«