EPILOGUS.

4:8| quantis in erroribus totus mundus adhuc hz­reat, Acfpero quidem démonftrariones Ethi­cesmez tales effe, ut echnicum etiam vel irre: genitum eujuscunque fe&te convincere que: ant, dum ex principiis rationis'iniverfalis& ethnicorum etiam cordibus implantate, fundi t? funt; poftrematamen duo capita oftendere poterunt, facillimum effe, ut quis ex rerope n daac //Hi relitia candem in errores maximosac perniciofiffimos prolabatur,& proinde ut quis 1d quoque cognofcat, idque caveat, non»ve Nature od grarie diving deberi,quod Salomon perfpicue docet, quod etfi fueric puer ingenio fus,& fortius fit animam bonatn,(id quod fi cile intelligitur ex his que fupra de mixtura Voluptatis& Ambitionis diximus)& quod f mulre&e educatus fuerit, veneritque ad cor­pus incoinquinatum, tamén deprehenderit quod aliter nom poffet elfe continens, iff DES. deh & quod boc ipfum effet ingens(nec naturalis) fe pieutia, fcire. cuyus effer boc. donum, itaque alibt confeffionem meam edidi, quod i»«egnitio"t Impatentie virium maturalium primus contatlus gra tie divine ac luminis nature conffhar... Adeoque cum di&um eft: /7i deffsit Ethica ibd incipit Thet­Jigía jid ita non eft intelligendum velut fine5 duorum corporum folidorusa contiguorum, nou autem mutuo unitorum,fed velut fines 4uoro fluviorum, quorum aquam diftinttam etiam pct vifüm circa communes eorum fines cognolce

relicet, etfiin attaGtu ita invicem uniti fint, 3 , l

ui y€ak

fpiritua

vand Gratia definit,