ויין וייבּ אָן די ציין אלעמאי צר גייט נישט עסן, האָט ער פאר אונז אויסגעלאדנט זיין גאנצן אוצר, ער האט דערציילט וועגן זיינע קאמפן מיט די לייט פינם אל?טן דוֹר אוּן ר'האט געמאלט לעבּעדיקע בּילדער פוּן ,בּער? מיכאילישקער* אין פון צווייפעלן. דער ערשטער, ווען ער האט שוין געגוֹססט אוּן אוּן זיינע שטאט-לייט האבּן זיך צונייפגעזאמלט צו אים אין צימער, וי ס'פירט זיך(ײידן זענען דאָך פאָרט יידן!), האָט ער פּלוּצים אַ פרעג געטאָן: צי זעען די צוּזאַמענגעקומענע עפּעס!?-- אַלע קוּקן זיך אום אין די זייטן-- גאָרנישט דאָ.. יאָגט ער זי אוּנטער אַ צװוייט מאָל און אַ דייט מאָל זײ זאָלן זיך גוּט איינקוקן, אפשר װעלן זײ עכּעס דערזען? אָבֹּער אַלע זאָגן אין איין קוֹל: ,ניין, ר'בּער, מיר זעען גאָרנישט".-אַלֹע זענען פֿאַרװוּנדערטע. צומלעצט פרעגט ער זי נאָכאַמאָל מיט גרויס תּמימות: ,אוּן בּכן זעט איר גאָרנישט?"- ,ניין, ר' בּער, ניין!"= ,באמת?"-- ,בּאמת!"- ,טאָ ּכן זייט וויסן, מיינע בּרידער אוּן פריינט: איר זעט נישט- און איך זע אויך נישט,,. כאַיכאַ"כאַ?... דו פֿאַרשטייסט, שלום געצל, בִּיז. װאַנען דער כּוֹח פוּן אפּיקוֹרסות דערגרייכטן ער גוֹססט- אוּן אין זינען האָט ער נאָר צוּ לייקענען אין דעם, וװואָס די חז"? זאָגן, אַז דער קראַנקער זעט פאַרן טויט דעם מלאך-המות... כאַ-כאַ-כאַ, אוּן צווייפעל? כשמ!ֹ כן הוא, זיין נאָמען איז אים צוּגעפּאַסט! אַז מ'האָט געוועקט פארן טויט, ער זאָל זיך מתוָדה זיין- האָט ער געענטפערט: ,אויבּ ס'איז פאראַן אַ גאָט אין הימל-- וועט ער מיר מוֹה? זיין".
- אָבּער, אלימלך...- האָט זיך געקלאָגט די פּלוֹניתטע= בּערל שמאטניק ווארט שוין אויף דיר ווי לאנג... ער האָט געבּראכט... -- ס'מאכט נישט אויס.. ,ויתן לך" האָט ער שוין אוודאי נעזאָגט, אוּן מלוהימלכּה זיין װעט ער נישט פארשפּעטיקן, בא כא,-- האט זיך אלימלך געוויצלט..
און ער איז אויפגעשטאנען.
= ר' אלימלך... ר'אלימלך...-- האָט זין געלאָזט הערן
218