איז געווען אָנגעטפּארט אויפן טיש מיט אַמין מידקײט, נאר אלץ אין איר האָט זיך וי געפרייט, וי ס'וואלט זיך בּאוועגט, דאס בּלוּט פוּן איך פּנים האט געשטראָמט וי דאס שימערין פון פּערל, מיינע הארצקלאַפּענישן זענען געווען וי האַמער-זעצן. קיין געדאנק האבּ איך נישט געהאט. אַ ציטערנדיקער, אוּן גלייפצייטיק אָן א סימן פוּן לעבּן, בּין איך געשטאנען אוֹיף פּיין אָרט. נאָר אין די אוֹיגן פוּן מיין גייסט האָבּ איך אוֹיסגעזען, װי איינער גייט אוֹיפן עשאַפאָט. אַ פריער מענטש! א געבּוּגֿי דענער אין קייטן... קען זיך נישט אַ ריר טאָן... אמת, קיין שוּם רעזולטאַטן וועלן פוּן דעם אלעמען נישט ארוֹיסקוּמען, קיינע סימפּאַטיעס, קיינע פאַראַטן... קיין צווייטער אקט וועט נישט זיין אין דערדאָזיקער לעכערלעכער פראַגע... אָבּער נישט צוליבּ מיר... איך בִּין פאַרקנעכטעט געװאָרן, מבוט? געווארן... זי האט געקענט טאָן מיט מיר אלץ וואס זי וויל?... אינדעראמת'ן 1 יאָ, יאָ, יאָ... זי קען, זי קען וי

טריט האבּן זיך גענומען הערן אין גאסייי

ע ר..

געפילן פון פאראכטונג צוּ מיר זענען געווען אין מֹיו אָן א גרענצץ אין יענעם מאָמענט, ווען איך בִּין גיך אוועק פוּן פענסטער. אַ וועון ול מיט בּושה, קנאה, שטות, פּחדנוּח אוּן גראבּקײט|

ווען איך בִּין אהיימגעקומען זענען שוֹין אלע געעלאָפן. אוֹיך דער טאַטע איז געלעגן, נאָר ער איז געװין װואַכעדיקייי

-- נוּ, ירמיה, בּיסט דאָרטן געזעסן 1 קיינער איז נישט געווען? בּוּרסיף איז אוֹיך נישט געווען? אוּן וי געפעלט דיר יעקב'ס שוועסטער 1 א, א שיין מייד? אַ.שררית'טע!.. עי, ירמיה, הע!..:

,ער אין עקעלהאפט. און א זוּן געראָט- אריין אין טאַטן"...

צוויי אזייגער נאך האלבּע נאכט האָבּ איך ג2י שריבן אַ בּריו צוּ חײמאָװיטשן: 224