אָ... אָבּער ס'איז נישט גרינג... ווען איך װאָלט נישט מוֹרא געהאַט, װאָלט איך נביאותיגעזאָגט, אַז אין עטלעכע טעג אַרוּם װעט איר בּאק מען אן אנדער בּריוו פונם אַרבּעטער. יאָ.. איך שטעל מיר פאָר, וויפל אויסרוף.צייכנס עס געפונען זיך אין רעמדאָזיקן בּריוו, וויםל...
אִיך בִּין אױפֿגעשטאנען פון מיין אָרט. דאָס נישט אייג. געבּונוענע העפט פונם זשורנאל איז מיר ארויסגעפאלן פין די הענט אין די בּלעטלעך האָבּן זיך צעשאָטן. ו' צבי נלותזאָנס מיטלסטע טאָכטער האָט זיך נישט.ווילנדיק איינגע. נויגן אויפצוּהויבּן די בּלעטלעך-- אוּן איןך האָבּ נישט געליינט קיין אכט דערויף. דאָס געלעכטער פוּנם רעדער, צוזאמען מיטן כּאגילדעטן קנאָפ אויפן ארבל פוּן זיין בּלוּזע האָבּן פון מיך פארטריבּן יעדן פּראָטעסט:
- נבזהדיקער טעלערלעקער... דו.. חיימאָוויטש...
און איך האָבּ אַ שפּיי געטאָן,
ארויסגייענדיק האָבּן זיך צעגאָסן פון גיידע זייטן פּון יין חוט-השדרה פאליעס קליינע נאָדעלעך. די נאכט איז געי ווען זייצר א טונקעלע. די לייכטער פוּן די שטאָטישע הייזער האבּן געפלעמלט אין דער פינצטערניש. מיליאסן פייער-אויגן קוקן. אָט איז די ישיבה, די פּאָליצײ, די קאזארמע, די תּפיסה, ,דער טאָל פון עלנט"... אין די אלע הייזער פּוּלסירט דאָס לעבּן... גלוּסטוּנגען, געפילן, הנאות, טאטן, יסורים... און אוֹיף אלץ איז אױסגעשפּרײיט א פארוואלקנטעה הימל... אן אומענד. לעכע עקזיסטענץ... און אינמיטן דאס אלץ- א מיאוסער שפּיי, פּאסקוּדנער, עקלהאפטער עפּיי פון א מענטש פליג אין פּנים אריין פוּן א מעגטש.ווארים...
דאס, װאָס ס'האט געהאט אָפּגעהאלטן מיין טאטן מיר צוּ
לארשאפן הארצווייטיק, איז פארשוואונדן. דאן האט ער אנגע.
הויבּן מיט מיך מדקדק זייי אוי" אין פרומקייט זאכן 251
: עי : אענסבעיעפע ענא די/ 2 טכא- א--עטן.
:2 יי יאבט
יי
=
יי אהי זי
א א יי ר הפי