פלעג זיך שעמען מיט אים. איך האבּ געװאוסט וואס ער בּאַטײיט.
אי זיץ א ווינקל אוּן שווייג, און זי קוקט אריין אינם בּוּך, וואס ליגט פֿאַר איר, מיט אַ מינע, וי עס האט א מענטש, ווען ער זיצט אָן קיין שום בּאוועגונג אוּן ער טראכט, אז מענטשן האלטן אים פאָר אַ פארטיפטן אין געדאַג. קען. צומלעצט רירט זי זיך אוֹיף. אפשר וויל איך אַ גלאז טיי!
ם= גיין,
- אוּן איך ווייס, אז פון נעכטן אן האסטוּ גאר נישט געגעסן. ס'איז דאך אמת? איך וועל אנגיסן אַ גלאז טיי. נאר אי כאַ!- איך בִּין דיך מכבּד מיט טיי און האבּ גאר פאר. געסן, אַז איך האבּ נישט קיין צוּקער, מ'דאַרף בארגן בּיי דעף בּאַלעבּאסטע. אבּער... דערפאַָר בִּין איך רייך אין בּרוֹיט, כּמעט אַן אמתע קאַפּיטאַליסטקע.., אַ האַלבּן לאַבּן... בּיז מארגן-- צו דער זעט, און דערנאך ,.
איך דערמאן איר. איר היים,. אין זי רעגט זיך אוױיף. נישטא קיין שום מעגלעכקייט, זי זאל זיך אומקערן אהין. איר קרוֹבה, דאָס מיידל, וואס װאוֹינט הי, איז פאַר צוויי וואכן געווען אין איר היים:שטעטל אין זי האט אלעמען דערציילט מיט וואס פאַראַ בּחוּרים ,רבקהלע" האט א משא:מתּן. אירע עלטערן האַלטן זי איצט ערגער פאר א געשמדטע,
זי זיפצט אפ אוּן גיט צוּ: איר קרוֹבה, דאס מיידל., איך, פייערמאן, קען נישט װי געהעריק דעם כאראקטער פון די פּרוֹיען. איך קען נישט זייער גרוֹיסע שנאח, קנאה, אכזריוֹת, נידעריקייט, קליינלעכקייט... זי האט א רעכט אַרוֹיסצוּזאגן אַזאַ מייגונג.., זי איז צַליין אַ פרוֹי... זי איז נישט ווי אַן אַנדערע.,
אוּן איך הער אוֹיס אירע רייד, איך קוק אוֹיף איר און דערמאן זיך אָן יצ גע ר. יענע האט אַלץ. יענע איז גע ליבּט, גליקלעך; אירע;געדאַנקען", געפילן, שטרעבּוּנגען אלץ איז נאר כּדי איר צוציגעבּן מער חן, כּדי צו מאכן זי נאך ליבּער, נאך אינטערעסאַנטער,. זי וועט פארן אין דעף
207