ווערבעס טריבע,
מיט בלינדע שטיבעלעכ פארשטאָכג איג דער װײַט; מע פאָרט מיט שנעלג דורכשווינד זיי אריבער, מיט גרילצ פונ צוגנ יאָגט מענ זיכ פארבט.
װאָס קערג זי די דורכפאָרער פארבליִקע דעג אָג זיכ? װאָס גריסג זיי אזוי זיכ נידעריק-פארכײַעט?
נאָר ס'גיט דער װעט א ברעכ זיכ אונ א בלאָנדזשע, דער װעג גיט נאָכ אפ זי אנ אומעטיקג טײַט:
אָט דאָ ניט װײַט- געלאטעט אונ געלעכערט,
אָט דאָ ניט װײַט-- פּריטשמעליעט אונ געלענקט,-
זײ זיצג נאָכ איג אש אונ קראצנ ויכ די דעכער
מיט אָפּגעברענטע קראָקװעס, װי מיט אויסגעדרייטע הענט.
אָט זײַנעג זײ= פוג ואנד ביז ראנד צעװאָרפג,
װי טאָרבעס אָנגעפילט מיט טרויער אוג מיט שרעק; שויג אומעטומ געוועג זײַנעג זי אָרכימ
אפ גאָרער ערד-- פוג עק ביז עק.
אוג איצטער האָט א װינט זי דאָרט צעהוידעט, ער טרײַבט זי איצטער סווישטשענדיק ארומ זיכ אויסטרייסלעג דעמ אָטעמ פונ די בוירעמס, אונ אויסברעכגנ דעמ טרויער ביזג גרונט.