װי כמארעס אָנגערוקט זי האָבג זיכ צו נאכט, אוג ניט געקאָנט דער ברייטער בארגעדיקער ברעג האָט דאָרט אלעמעג באזאָרגג מיט א דאכ

נ'באזאָרגג אלעמעג מיט א געלעגער.

באלייגט איז שוינ געוועג דער גאנצער ברעג

מיט אופגעפליגלטע געצעלטג אונ באראקג,

װי גרויסע ברויטג אויסגעזעצטע אפ א ברעט,-­

זי זאָלג אפ דער זוג א קאפּ זיכ נאָר דערבאקג,

נאָר ניט באוויזג אופצושטעלג האָט מעג דאָכ

אזויפיל פאר א טאָג-- ארײַנעמעג ס'זאָל אלע,

געגאג אוג אָנגעקומעג זײַנעג גאָכ,

עס האָבג מענגעס אפ די וועגג זיכ געכוואליעט.

אונ אומצופרידנקײַט געזאָטג האָט איג קעפּֿ,

אוג פוג די שטארקע בערד געזאָטג האָט פאריבל.

נאָר א געפּאלמעסטער געלעגג איז דער דניעפ,

געפאסט איב זאמד איג זוניקג פוג זײַטג-- קעגניבער. געשטאנעג זײַנעג זומערדיקע ברוינע טעג,

אזעלכע זוגיק-אָנגעפילטע, גינגאָלדעגע טשאנעג,

האָט די געקומענע טרובא אפגיכ דערװײַל צעשטעקט

א װוּ-ניט-איז-- ביז װאָס, ביזוואנעג,

בא זיכ, בא צווייטע אונ בא ענלעכע-- צו גאסט-­

װוּ נאָר מ'האָט ניט דערווידערט אונ געלאָזט זיכ.

אוג װער עס האָט א נאכט גענעכטיקט אפ דער גאס, אוג װער ס'האָט ערגעצ-וװוּ זיכ אױסגעמאָסטיעט,

אוג איינער ז'אומגעגאג א גאנצנ טאָג,

געזוכט, גענישטערט ביז פארנאכט דאָרט;

אוג צו טרובאג מיט פרייך געטאָג ס'האָט אימ א טראָג; -- פאראג! א ווינונג! אויסגעצייכנט! פארטיק!-­

39