-- פארװאָס זאָל מענ ניט ויסנ? דו קראצסט זיל, אוג דו ,האָ"קעסט, אוג בייזערסט זיכ, מע װייסט ניט װאָס אוג װעג;
איז װאָס פאר אזא גוואלדיק-גרויסער פאָקוס
טרעפנ, אז דו זוכסט א פלײי דאָרט איג דעם העמד?-
די שטילקײַט איג באראק האָט װידער אױסגעשפּרײיט זי, געכראָפּעט האָט מענ פרידלעכ איג דער ברייט אונ אינ דער לענג; אוג אװוראָמ-הערש מיט שטריק פארװאָרפג איבער פּלייצע ארײַנגעטײַנעט האָט דאָרט שטיל אי זיכ אלייג.
אוומגעזוכט א הוק. דעמ באלקנ ט' ער באטראכט דאָרט, דעמ קאָפּ פארהויבנ הויכ אונ דורכגעצילט דעמ שטריק; א פּרוּו געטאָנג- עס האלט! א קוק געגעבנ-- פארטיק! אוג בורבלדיק א הייב געטאָנ זיכ היג אונ צריק;
- אָט דאָ גיב איכ אזוי א צי זיכ צו דער סטעליע, אָט דאָ גיב איכ א דוכנ, באלעגאָלעס, װי איכ קאָנ; אוג גאָט זאָל מיכ אזוי אפ מײַנע פיס נאָכ שטעלג, װי כ'לייג אוועק אפ ביידע דעמ כאווער פונ פּארטקאָם!