אָט ליגט פאר דיר א דניעפּער א גאָלדענער, צעשמאָלצג, אוג איבער אימ-- א שוימיקער, א שטערנדיקער ראט,

צי גייט מעג אפ א וואכטע, צי גייט מענ אפ א מאָלצײַט, צי גייט מעג אפ א װוּנדערלעכג גרויסג מאסקאראד,

װוּ מענטשג טראָגג אומ זיכ מיט שטורקאצנ איג דער לופט, װוּ ס'בלישטשעג אפ געזיכטג גרויזאמע שפּאקולג;

צי גייט ניט א באגינעג אזא ברענענדיקער אופ

מיט שטײַגנדיקע פײַערג, וי מעלדונגעג וי דולע?

די ערד װאָלט זי זיכ צוגעצויגג פעסטער צו די טריט,

וי לעבעדיקס. וי לײַב. אוג זיכ פאנאנדערזינגעג װאָלט זי; נאָר סיפלאצנ אופ דאָרט שטיינערדיקע קנאָספּג מיט געבּליט, אזוי װי פוג א גרויסג פרילינגריקג מאָלצײַט.

אוג ס'וועט ניט זײַג קייג װוּנדער, אויב א זעצ טאָג װעט מוזיק, אוג אוב ס'וועט די מוויק פוג הייסג דינאמיט זײַגֿ;

נ'א גי טאָג ועלג פעלרזנ--צעטומלט אונ באזיגט

אונ פאלג צו די פיס-- מיט קניענדיקע בליצג.

געגאנגעג איז נעכאמע מיט קרעפטיקײַט אוג כיישעק,

אזוי װי מיט די טריט װאָלט זי געמאָלדג דעמ ארומ;

= אי גײיי! אונ ס'איז מיר גוט! אוג יעדג ריס כ'פארשטיי שױיגֿ, צוריקוועגס אפ קייג אויגנבליק איכ קוק זיכ מער ניט אומ!

זי האָט זיכ פונדאָסנײַ דערפילט דאָ. זי באקוקט ויכ. איר דוכט זיכ, או זי הערט, װי אלצ איג איר איצט זינגט;

אט