דעם דעניק װאָס ברייטער, געוויס, האָט ער ליב, גיט דאָרט בא איציג א ציטער די ליפּ.
קוקט זיכ דאָס קירזושנערל איצי ארומ ס'איז אזא שטילקײַט אווי װי נ'א גרוב..,
האָט איצי גענומעג געארעם זײַג קאָפּ אונ קוקט אינ די זײַטגֿ, די אויגג אראָפֿ.,
װי נעמט מעג אראָפּ פוג מאכנאָעג א מאָס, סע זאָל נאָכ, כאָלילע, ניט זײַג דאָ קינ טאָעס...
א שאָס איז א שאָס. אונ מע פרעגט ניט פאר װאָס,-א קלײניקײַט- דעמ מאלכאמאָװעס א מאָס?
אוג ס'גיט זיכ מאכנאָ פונעמ בעט א צעברי; -- װאָס עפּעס פארעפּרעכסטו מיכ, קירזשנער, ייַד?
ס איז אזוי שטיל. בלויז טריט. ציטערט דער קירזשנער:-- גאָט באהיט!
א בראָכע איכ מאכ, װאָס זעג איכ האָב דעמ װערט בא גאָט-- א קייסערשג קאָפּ..
אוג װער ס'האָט א מאלכעס צו זעג די װערט, איז לעבט ער דערנאָכרעמ מיט צענ יאָר מער...-
מער אָדער וייניקער, קירושנער, אג עק! װאָס קאָכט מעג בא דיר הײַנט? איכ אײַל זיכ איג װעג!..-
14