285

קוקט נאָכ זשוקג טאָג אוג נאכט, קוקט דער קירזשנער אוג ער טראכט:

ניט קיינ ביסל, ניט קייג סאס-­ס'איז אזוי געוועג די זאכ,

א טרומפּייט האָט שארפ אוג שווערדיק זיכ צעוויכערט אוג צעפאָכעט,

ס'האָבג זיכ צעטופעט פעררלעכ, אז דער טאָג געטאָג א בראָכ האָט,

װי א שויב פוג זעקסטג שטאָק. אוג סע רײַסט זיכ אונ סֶע טראָגט.

188