א מינוט. אוג א?אָ. אוג די ביט איז פארפלייצט.
אוג די ביט איז פארקוימט וי דערטרונקענעמס מויל. ס'זײַנעג כוואליעס אפ שטיגג. ס'זײַנעג כוואליעס אפ טרעפּ. אוג זײַ רײַסג זיכ העכער צומ ראנד מיט געהויל,
אוג זי פרעסג די באָלטג מיט בליצ אונ מיט קרייצ,
אוג עס ויגט זיכ די װײַט אונ עס וויגט זיכ דער דניעפּ.
איז אפ ליכטיק געבורט אונ אפ ליכטיקער פּײַג
זײַנעג בארזשיקע טעג איבער דניעפּער געגאג, אָנגעלאָדענע דול מיט געדולד אונ מיט שטייג, אָנגעלאָדענע דול מיט געוואג אונ פארלאנג, אָנגעלאָדענע דול מיט באלאסט אונ געבייג,
אונ, וי טרײַבער,-- צופוס-- איז געגאנגעג דאָס לאנד.
א וויכער אנטקעגג-- אנטקעגנ-- גערויש!
פארלעגערטע שטרעקעס, אינ װײַטג פאָרױס
פארפלייצונג געגאנגענ-- איג געוווי אונ איג ברויז געגאג מיט אָפּגװונט, מיט פּאנצערס פוג אוראלט, געמוסקלט מיט פעלדז, אוג באפליגלט מיט שטורעם, מע זעט ניט קייג ,אײַנ" אונ מע זעט ניט קייג ,אויס".
געמאָלדנ דאָס לאנד האָט מיט שטאָלענעמ קאָל, אוג געמאָלדג דאָס לאנד האָט מיט דאָרשט פונ באשאפ: - איג אויסגלי פונ שטורעמ אוג שלאכטנ פאר פרײַהײַט, געענדערט מיר האָבנ דעמ גאנג פוג דער צײַט, אוג מיר האָבג געענדערט דעמ טאָכ פוג דער צאָל, אוג באצווינגעג מיר װעלג דעמ זינ פוג דײַג קראפט!
109