עס פאָכעג פראגעס זים, וו בלאָזזעק,

אוג ענטפערס-- פּײַערריקע קלאָר,

אוג אָנגעזאָטלט שרײַט דאָרט זאָזל;

-- עלקאָנע, זאָג, װאָס קומט דאָ פאָר?-­עלקאָנע לאָזט זיכ אלע װײַלע

מיט זײַג בריגאדע-- אופ אוג אָפּ-­

ער מעסט דאָרט פליִענדיק די מײַלג;

א װיכער אופ אונ-- א פארגראָב!

ער מאכט פונ דר'הייכ דאָרט מיט דער חוט אים, איג פלי ער פֿאָכעט מלט דער האנט,

פוג הייבערס וי מיט פּאראשוטג

מע זעקט צומ דנאָ פוג קאָטלאָוואג,

מע ברענגט פוג דאָרט די לעצטע טײלנ, מע לאָרט זי אויסעט אפנ ברעג,

אוג ס'ווענדט זיכ אווראָמ-הערש:-- נעוויילע! דו קאָנסט בא מיר ניט טאָג קייג פרעג?-­אונ בייז אונ זאכלעכ איצט זײַג קאָל איו, אוג מיטג ענטפער-- ניט געואמט;

-- געוויילע! פרעג ניט! באלעגאָלעס צעשפּאלטג ס'ערשטע מאָל דעמ יאמ!-­נ'טרובא לויפט אומ פוג אָרט צו אָרט דאָרט, -- צי עפּעס פאלט? צי עפעס פעלט?-­אוג דאָ דערלאנגט ער א פאראָרדנונג,

אוג דאָרט דערלאנגט ער א באפעל.

ער איז שויג הייזעריק אונ-- שרײַט,

די מינדסטע זאל זאָל ניט ארונטער,

ער לויפט אוג קוקט די גאנצע צײַט,

או דאָס פארהיטס זאָל ניט צו גרונט גייג,

217