425 videtur Plinius lib. 2. Nat. Hift, cap. 53. & lib. 20. cap. 2. Ex Valer. Max. lib. 9. cap. 2.& alli. Ex qua ſententiarum di­verſitate conjicere licet, neutrum verum eſſe. Unde ſane hos& alios Principes, indomita effrenis populi ex vaga paſtorum & latronum immanium turha collecti li­centia pertaeſos, principatu ſponte depo­ſito, clam fe a plebis conſpeciu ſubduxiſſe, inque ſolitudinem, aut aliquem mundi an­gulum ad ſolitariam vitam, qualis olim Monachorum in deſerto,& tum temporis Pythagoraeorum fere fuit, conceſſiſſe, po­tius crediderim: unde iis poſtmodum de­ſideratis& non inventis, variae ortae ſen­kentiae, quae variis deinde fabulis occa­ſionem dederunt. Neque hoc novum in hiſtoriis, cum non ita pridem Carolus V. Romanorum Imperator potentiffimus ob ſimiles cauſas, relicto imperio, in Monaſte­ʒium aliquod Hiſpaniae conceſſerit. Qui item, ſicut ali in minus celebrem locum, vel vaſtam aliquam ſolitudinem& deſer­tum fe ſubduxiſſent, ſimilibus de ſe ſermo­nibus& figmentis anſam praebuiſſent.

Lui ſaeculi felicitas, jus TE BRRE­

O VI. ſolvit nobis hunc quaeſtionis&

dubitationis nodum, invento nuper ante decennium lapide ſepulcrali Remi: in mon­te rus Kemi. Cujus Remi montis ap­pellatio in hodiernum usque diem perdu­rat,& cuius vel nomen folummodo doc­tiores ad rem illam odorandam& adoran­dam debuiſſet adducere& invitare. Prae­ſertim, cum ipſe Livius narret, primis La­tinorum& Romanorum temporibus Thuſ­cos in Italia omnia obtinuiſſe, quos nullos ialios, quam Germanos eſſe, quos ltali etiam. num Lvviſcones, vel Tideſco vocant,& quos’ etiam Germani Teutſchen appella­mus, Doctiſſimus Hotomannus in ſuis ob­ſeryationum libris ſib. 13. cap. 15. notavit; Ubi multis verbis& rationibüs probat, indiciorum conſuetudines A Germanis omnes manaſſe. Unde profecto Germa­notum linguam ibi ubique fere obtinuiſſe neceſſe fit, excepto Latio, qui tamen etiam ermanicam calluerunt, ut inter vicinos cri conſuevit, fi non omnes, ſaltem opti­mates& potentiores. Quare cum haec <MO nota fuerit, non mirum eft, jpſum latris inſidias evitantem, in penitiorem ern receſſiſle. Quamvis locus, 1 Tegnum condidit,& demum obijt, a Pe non adeo longe remotus fit. Sal­im unius menſis iter. At quanto lon­gius aliae Coloniae migrarunt?ꝰ AÆneas ex ll. Theil der Mart. giſt.

Zweiter Theil, von den Alterthuͤmern der Mark. II. Kap.

426

urbe Trojana& Aſia Romam deducitur, Francus inde in Galliam, Antenor in Ve­netos& Patavinos, Gothi ab ultimo mun­di fine& angulo ad Tauricam Cherſone­ſum, Galli ad Galatas, Vandali per Gallias & Hiſpaniam in Africam usque. Sed nis hil opus eſt tam longinquarum Colonia­rum deductarum commemoratione, cum

omnem huius rei diſputationem, vel dubi­

tationem praecidat nobis ipſe lapis, cujus deſcriptionem mox ſubjiciam, ubi prius de Remi monte,& oppido quaedam, breviter tamen, dixero. Nam Chronicon& anna­les eius loci brevi, juvante Deo, dabimus, ubi omnia plenius, uherius& abſolutius tractabuntur.; Eſt ergo oppidum montis Remi ſitum in Marehia Electoratus Brandenburgenſis, quam hodie Marchiam mediam vocant, quae Odera& Albi fluminihus nobiliſſimis includitur. In comitatu, quem vocant Rupinenſem, vel potius Rufinenſem, quae & ipſa Rkomanorum Colonia, cui comi­tatui Urbs cognominis Rufinum, duobus diſtans miliaribus Germanicis abs Monte Kemi ad meridiem. Urbs Remi montis ſita in ſylvis, paſcuis, montibus, vallibus, lacubus, loco longe amoeniſſimo, ut mi­rum non ſit, Remum poſt tot loca pera­grata, hunc locum prae omnibus elegiſſe, ubi pedem figeret, ſuumque exulium con­ſolaretur. Moenibus& Arci ſeptentrio­nem verſus adiacet lacus ingens dimidii milliaris& amplius longitudine, quo la­cu fluvius Remus oritur, corrupte ab in­colis& accolis der Reim appellatus, qui

ad alterum urbis latus effluens, inde per

Bellini Traiectum, Friſacum arcem& opi­dum praeterlabens in Havelam tandem infunditur. Latitudo loci eſt 53. gra­duum, Minutorum 24. longitudo vero graduum 3 1. Minnutorum 9. cujus Topo­graphiam in frontiſpicio ſibri poſuimus. S. Tab.. Hic porro in ſtudioſorum Geographiae gratiam tabulam eius regio­nis Chorographicam communicamus. S. Tab. h...

Fuit olim urhs ſpatio ferme triplo ma­ior atque iam eſt, ut ex foſſis& vallis eius, quae etiamnum reſtant& apparent,& ipſo cum admiratione curioſe obſervavi, videre eſt. Urbs fuit olim munitiſſima, ut ex duplicis foſſae& admirandis murorum molibus facile apparet,& caſtellum five propugnaculum non tantum comitatus Kuſfinenſium, ſed etiam totius Marchiae limicis, qua Ducatum Megapolitanum tan.

Ee git.