Teil eines Werkes 
Bd. 1 (1751)
Entstehung
Seite
45
Einzelbild herunterladen

a

1

le

le

) n

45. Fünfter Theil,. Buch. Ill. Kap. Von der Stat Salzwedel. 46s

Divini metuens praenuncia ſigna fu­fe, roris. Iratum querula voce precare Deum.

Impia ne turbet pacem ac myſteria

A verbi Haereſis aut rediens priſtina Barba­ries, Chriſte, Salutarem tu nobis reddito t pacem Entingui Lucem nec patiare Tuam. Job. Gigas Paſtori ac Compatri Suo. F. S5. Johannes(uno, zubor Diaconus zu Wit­tenberg, deſſen namen auch in dem Con­(cordien buche zuſehen: wiewohl er, weil er wieder die Formulam Concordiae verſchie­denes bedenken hegete, deshalb viel verdruß gehabt, auch abgeſttzet, und nachdem er ſich endlich hegzuemet, nach Perlberg 1602 als Inſpector berufen worden, aber auch da nicht unangefochten geblieben, wie ſolches alles der Hr. Keck. Beier aus der Neuſtat Salzwedel in Ruͤdemanns Coll. III. n. 6. 377 ꝛc. umſtaͤndlich erzehlet. Er iſt zu Perlberg verſt. A 1609. n, ,. 6, Hieronymus Toxites oder Schutz, kam 1597 nach Salzwedel, und bald hernach an Cunonis ſtelle, verſt. A. 1604. Unter feinem bildnuͤß iſt zuleſen: . Epicedium. Reverendi, Clariſſimi& Doctiſſimi Vi­ri Domini Hieronymi Tuxitds, Soravi Sile­fi S.. Theologiae& Philoſophiae Docto­ris, Superattendentis, Soltquellenſis Na­ti Anno Chriſti MPlI.V. Denati XIII Ca­lend. Feb. Anno MPœlllli. Iarites qualis fuerit, non corpore quis­Ex animi potius judicet effigie Quam radio pictor nunquam ſat ſcul­pet, ita Orbem Doctrinae ingenii clauſerat Orbe ſui. Et linguam quãe ſancta Sion quae. . No. miraͤe.. Laetaque mellifluis Attica terra tuis. Temperies morum ſvavis lacebat in

Mens pura, illimis candor, amica . Dotibus his aucto non Sors evanida

mundi Lactavit falſis pectora delieiis­d corda irrorans, Divini aspergine 26h nr nnen i,

Dedidit aeterno Linguam animum­

que Deo.

Vnum illi Votum Chriſto coeloque re­ferre. Corda in peccatis mortua pene ſuis Hinc formidandae vibrabat fülmina Legis Atque indignantis juſſa Severa Dei Aſt trepidos horrore pio mulcehat, ut arvo Mollius aeſtivae mitigat humor aquae Corda etiam quae jam mortis trist iſſi­mus horror Hi Coeperat, inſeruit Spe rediviva Deo dic verbo& Roſei, luſtrantem Sangui­nis imbrem. Corda domo, hac dominus. Cum morborum Acies,& ineluctabile

tum 2 Obruit hinc tabe, hinc memhra tu­8 more gravi. Ergo illum, quam voce viam monſtra. rat Olympi; Morte etiam Exemplo inonſtrat ad , Aſtra ſuo. 1 Mitis in indomitis morbis Spe damna leranit 1 Et vitam vitae liquit amore nora Terra tehet Corpus, ſumptum de Sor. pore terrae, 8. Fama ſuperſtes humo, mens ſocia­. ta De eſt At tibi qui longae promittis tempora vitag q n, Hinc animi fidens, corporis inde . onis: Nie memor Chriſti, nae te plerumque al fupreme Securos fati faeva ruina premit. en,. M. Samuel Drefemius P. GC. 7. Johann Tegetmeier, zuvor Diaco­nus allhier 1604, verſt. A. 1618. ö 8. Erdmann Cnevebow, zuvor Archi­diaconus zu S. Marien in Berlin, geſt. A. 1622 zu Neuſtateberswalde, da er In­ſpector geworden, aber nach 3 jahren den dienſt aufgegeben. d Re 9. Jakob Groſſe, vorher Rector zu Brandenburg, geſt. A 1635.. 10. David Blumenthal, zuvor Dom­prediger zu Havelberg, geſt. A. 1640. 11. Johann Buͤnemann, anfangs Pre­diger zu Ʒuͤrſtenberg: Unter feinem bildnuͤß ſtehet: ö u Efhgies M. Johannis Bumemanni, qui na­tus eſt Seehuſii anno MDG X die Gctavo Maji, pie defunctus MDL MIIl die No­no. Marti aetatis 48, Poſtquam hujus. Eę­7 cleſiae