Teil eines Werkes 
Bd. 1 (1751)
Entstehung
Seite
105
Einzelbild herunterladen

w 4

la

Ss

105 Fünfter Theil, Buch. IL Kap. Von der Stat Sakwedel. 106

Moribus excellens donis vigilique la­3 bore. Addimus egregias artes linguasque mo­deſtas Diſpenſatoris quoque juſta precatio J. verbi Pectoris iratum gemitu flectebat Olym­

Quid nunc? laetitia fruitur poſt fata nen. ſuperna.. Obdormivit placide 5. May. Anno Domi­ni 1603; Aetatis ſuage 67. Miniſt. z. Und weiter feine grabſchriſt. Fundit humus varios ubi verno tempo­: re flores, Urbis honos noſtrae grata corona ; Cadit m,,. Sed nitidi recidunt flores modo, ſunt­ge caduci Urbis ad eſt, Stephanos quando re­ae. ſurgit, Honos. Symbolum defuncti. 4 Sicut Lilium inter ſpinas. Corpus ad exiguum tempus requieſcit ion Urna 7 Spiritus Aethereo jubilat ipſe Deo. Emeriti de more Viri vivamus honeſti, Et bone Chriſte Taus nos tueatur r. Honos.

Obijt pie 5. Maij Anno Domini 160. Aetatis 67.

M. Nicolaus Rislebius. Conſul. F.

4 14. Eberhard Tukkermann. Seine grabſchrift lautet alſo:

Reverendi: Clariſſ. atque Humaniſ. Viri Pn. M. Eberhardi Juctermanni Paſtoris Eocleſiae Novae Salıquelae vigſlantiſſimi.

Epitaphium. Eſt noſtrum, quae ſit connoſcere glo-C ria carnis, Graminis ut flos eſt,& velut umbra ar fugit. Ceu Teſtis praeſens quoque Tumba, quieſeit in illa

Vir Juvenis Priſca Relligione gravis.

At placide Chriſti membrum requieſce ſepultum

Tempus adeſt, Corpus, Quando reſurget Humo.

Atque reſurget Humo, nitidus redde­

tur Amicae Tunc animae perpes copula ſvavis erit:

Vivet in aeternum, vivet verumque vi­

debit Qui bene cuncti potens, fecit utrum­que Deum.

Symbolum: Quis cognovit mentem Domini Obdormivit ſuaviter d 6. Ocohr. Anno Domini Clo lo Aetatis ſpae 36.

M. Nicolaus Rislebius Conſul. Com­ͤ patri amato.

Archidiaconus M. Georg Schwanen­berg, berufen nach Herm. Goedeus 1606, wird aber bald Paſtor: war auch bis 1606 Diaconus geweſen, in welchem amt ihm Joh. Scharlach gefolget.

5. Georg Schwanenberger, bon Frank,

furt an der Oder 1607; anfangs Paſtor zu Hundshurg, bald 1604 Diaconus und Archi­diaconus. Er iſt geſtorben A. 1631, und iſt ſein Archidiaconus gedachter Scharlach der 1608 berufen worden om Diaconat, darin aber zum nachflger gehabt Chriſtoph Werniken, der geſtorben 1629. Sein an­denken in der Kirche iſt folgendes:; Memoria Reverendi. Pietate, Eruditio­ne Vitaeque ſanctimonia conſpicui Viri Domini Georgii Schwanebergeri Paſtoris& Inſpectoris Eecleſiae Novae Soltquellae quondam ſideliſſimi.* A Pie Placideque VIL Septembris obdor­miſcentis Anno clo locxxxi. Hic Schwaneberge jaces, muſis chariſſi­me ad undas ¶Piſcoſi Jezae, quam procul a patria

Hoc meruit pietas, quae te dudum in.

tulit Aſtris. Semnoni dum in terra ut molliter Oſſa cubent.| Omne ſolum Docto Patria eſt vatem­ar que Pelignum Detenet adſtricto terra perufta gelu, Sparge Pios latices tumulumque inſter.

ne Viator WMyrrha: nam templi grande Decus cecidit. Parce tamen lacerare genus, nec ſcinde Capillos. Non miſere, quisquis tam bene vi-. xit, obit.

Symbol. Chriſti heil iſt mein höchſtes erh­. theil.

6. Joachim Weſ⸗r, Navenſis Marchi­cus, vertriebener Prediger aus Magdeburg, allwo er auf der Neuſtat Archidiaconus geweſen, angetreten A. 1632, verſtorben A. 1645. Seine amtsgehuͤlfen ſein gewe­ſen: M. Joh. Scharlach, Archidiaconus und Thomas Holman, bon Magdeburg buͤr­tig, zubor Prediger zu Kuhfeld, in der Altſt. Salzwedel. Inſpection, und angetreten als a. 1640, als Archidiaconus 1657

3 geſtor­

2

ö . 5 ö

Se

mwaE