Aron prinzens in Bolsteen.

59

3 . 1V i flütt.

(Wir ziebeli um.)

Vör Jahren wahn vun Lügumi) af Wat südlich na de freesche Kant Ln rieken Bur, mit Geld as Aaff 2 )^

Un op en Los vun't fettste Land.

Grön as en Kohl so stunn sin Saat 3),

In't Fröhsahr as en Gold so geh Un wenn sin Aöh in't wischland wadt,

Magst du wul fragen, wat ein fehl.

An Melk un AarninelkH Gewerfloth,

De Schepel Weten ward ui teilt");

De bedt ni um sin dägli Brot,

Un fragt ni, wat de Botter geldt.

Ut' Finster, wat sin Vgen reckt,

. Dat is sin Lgen allumher,

De Böin, de sik na'n LsebenO) streckt,

Mp't Feld de Mssen un de Peer.

All wat der födt?) un wat der wasst,

Un weer't dat Dackreth, wat versoort 8) —

Is sin —- un för en bösen Gast Kett he den SlötelO) to sin Port.

De kann wul lachen — as man seggt — wenn Anner weent, in wehr un weelio),

Un kumt en Jahr un is mal slecht,

So'n Marschbur makt dat keen verscheeln).

Un dochen! ob de Porten fast

In Grausteensulen 12 ) hi hx Gracht^) —

wer is de ungeladen Gast,

De öwer bseg'H) un Stegen lacht?

De Bur hett Betten — un keen Rast,

De Bur is möd — un hett keen Rani»),

He hett den Slötel — un de Gast De stört em al in't Morgengrau.

i) Dorf im nördlichen Schleswig. — 2s Spreu. — ch Nappsaat. milch. — 5s ^r Scheffel Weizen wird nicht gezählt. — 0 ) nach dem 9 sich ernährt. — ch nnd wär's das Ried (in den Teichen), das 9) Schlüssel. — ich Ucbermuth. — ") Unterschied. — 12 ) Granitsänlen. um's Gewese. — n) Gehege, Zaun. — i5) Ruhe.

- is Butter- Himmel. — verdorrt. —

- 13) Graben